Ant İçenler Şiiri - Metin Bahri

Birkaç kelimeden ibaret yıllar
İçinde sevgi tomurcukları barındıran sefil yıllar
Yenidoğan güneşin bile geri dönüp bakmadığı
Sadece sırtımızda yük olan yıllar
Farkında mısın?

Sanma ki sevdiğimiz her yürek çarpışır bu uğurda
Elbette ki izler bırakacağız
Ses getirecek vurduğumuz her kamçı
Geceler her ne kadar gözyaşlarıyla beslense de
Yine de güneşi doğurmaya devam edeceğiz
Her sabah uyandığımda, koynumda ağlayanların gözyaşları
Odamdaki yağlanmış kapı gıcırtılarıyla harman
Her açılışı bir intihar
Aldırma yazılmış intihar mektuplarına
Hepsi cellatla kadeh tutuşturulurken yazılmış
Sadece gözyaşlarından ibaret
Ellerinde urganlar, yağlarken acı bir gülümsemeyle

Sana umutlar getireceğim hayatın böğründen söküp
Uzak duracağız tüm bu haykırışlardan
Ne ileri ne geri, ne sağ'a ne de sol'a
Korunacağız bütün sığ dillerden
Yay bütün düşüncelerini üzerime
Açılsın içimdeki mahzenler

Sınırları aştım korkuyla
Örselenmiş benlerin serildiği, sararmış sınırları
Çölün ortasında buldum kendimi, susuz,
Kurumuş, kara kumlarıyla beraber
Ellerimle bir çıkrık taşıyor gibiyim
Ruhuma kızıl mavi'den çarıklar öreceğim
Müstehzi bakışlarıyla bedeviler
Köşeye çekilmiş, yılgın akşamları bekliyorlar
Mehtap'ı bekliyorlar yüreklerine serpmek için