Cellat!
Cellat! Durma, çek ipimi,
Bakma öyle acıyan gözlerle.
Başım dik benim, olmasa da keyfim yerinde,
Vicdanım rahattır, git herkese söyle.
Cellat! Bakma bana, çeksene şu ipimi...
Korkma! Suçum siyasi değil benim.
Ne hırsızım ne de caniyim.
"Sevmek!" dedi hâkim, suçum benim.
Sevdiğim kesti cezamı, kırdı kalemimi.
Cellat! Ne beklersin, çeksene ipimi...
Bak! İp sıktı boynumu, yakıyor canımı.
Zalim büktü, görmez misin belimi?
Söktü yüreğimden, aldı sevgimi...
Cellat! Durma, çeksene ipimi...
Kirli olsa da yüzüm, ellerim,
Korkma! Temizdir özüm benim.
Yoktur yüreğimde kinim, nefretim.
Günahım sual eder, bak, meleklerim.
Cellat! Sana diyorum, çeksene ipimi...
Uzatma cellat, bu işi.
Etrafta toplanıyor cümle kişi.
Ben sevda taktım boynuma ipi,
Dosta, düşmana rezil etme gel bizi.
Cellat! Ne duruyorsun, çeksene ipimi...
Titremesine izin verme ellerinin,
Belli, sen de bir zamanlar sevdin.
Ben sevdamı şimdi gömdüm.
Sen de çek ipi, azat et ruhumu.
Cellat! Üzme beni, çek şu ipimi...
Bak! Yoruldu bedenim, ruhum,
Kalbim artık çok kırgın.
Sevdiğim aşkın celladı çıktı,
Defterimi kapattı, hükmümü kesti.
Cellat! Kesildi cezam, çek şu ipimi...
Son ver acılarıma, sızlamasın bedenim.
Bedenim yaşasa da ruhum öldü benim.
Konuşmasın artık dilim, görmesin gözlerim.
Cellat! Yalvartma beni, çek şu ipimi...
Ben suretini gökyüzüne çizdim,
Satır satır yazdım,
Mısra mısra dizdim.
Şair oldum, seyyah gibi gezdim,
Ben de bugün huzura geldim.
Cellat! Sana diyorum, çeksene ipimi...
Titriyor yüreğim, bedenim,
Kelepçe sıkar, acır bileklerim.
Artık sevdiğim yok benim.
Cellat! Daha ne beklersin, çeksene ipimi...
Ayaklarım çıplak, üşür benim.
Topla, yak şiirlerimi,
Isınsın ayağım, elim.
Kalmasın dünyaya bir eserim.
Yalnız geldim, yalnız giderim.
Cellat! Tükendim, çeksene ipimi...
Kayıt Tarihi : 4.1.2024 11:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!