Cellad Şiiri - Müyesser Doğan

Artık
Yazdığım şiirlerinin de ucu yansın
ufalanmış kalbim de ,
Azık olsun
yağmur da ıslanan kumrulara.
Bizim sevdamız,
kefeninin koynunda taşır.
Mezarı kazılı bir bahçenin toprağın da...
Sen
geçmiş hatıralarında ecelini öpersin şimdi ,
Ben sessizce ölürüm.
Ardıardına dinlediğin şarkılar,
Bir çilingir sofrasın da,
Zil zurna sarhoş umutlar.
Seni cellad yapan hissi ,
assınlar bir Kasım gecesi...
Nefessiz bıraktığın her hatıram...
Bak Can cekisiyor kimsesiz.
Şimdi
sabır hırkamı ben çıkarsam
sen üşürmüsün ?
Kalabalıklar çok soğuk,
Sen bensiz üşürmüsün ?