Çelişkinin Ortası Şiiri - Kağan İşçen

somurtkan bir yazgıya çaldı bu temmuz
kuyusunu kazdık bütün ayrılık dolu yazların
temmuz bulutları somurtkanlaşınca
gözlerimi açtığım yağmurlu sabahlarda
andım gidişini en güzel varlığımı

çelişkinin ortası uzunca bir kiraz dalıydı
asılıp kırdığımız serin kokusuyla büyülü
seni severken öğrendiğim tek kötülük gibi
özlemek aydınlığını kendime acımadan soluksuz
kelimesi kelimesine doğruydu içtim beyazlığını

gülüşünle biçimlendi ilkyazın naif serüveni
askıya aldım bütün adreslerini kalabalık sokakların
ve isterse yalnızlığımda kağıttan gemiler yüzdüredursun dar vakitler
yüzü ağaran yeryüzü olacak sonunda bu maskaralığın
esmer şaşkınlıkları bırakacak kentler kaldırım ağaçları