Nasıl kurur toprak,
Bunca yağmur altında,
Nasıl yalnızlık duyar insan,
Böyle dopdolu bir evrende,
Nasıl yitirir canlılığını sevgiler,
sevmek sevilmek varken,
Ve,neden doğar çocuklar Bu paylaşılmış dünyaya
ANLIYAMIYORUM
Birarada geceyle gündüz,
İç içe kıtlık ve bereket,
el ele yaşam ve ölüm,
sevgi ve nefret aynı gönülde,
Ve doğadaki bunca çelişki,
Tüm insanlara yazgı olmuş
ANLIYAMIYORUM.
ALİ NADİR PEKASLAN




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta