Önce aklını çelecekler diye korktum.
Sonra,
Seni benden çalacaklar diye...
Bana tutkunluğunu anımsadım.
Bir de sana üreyen sevgimi...
Bizi biz ayırırız-ayrılabilirsek
Başkası değil.
Senin benden sonra,
Benim senden öte,
Kimsemiz yok.
Bunu bil.
(2)
Şu gecelerden kopup, sana gelip
Ardından ayrılmamız yok mu?
Ağrıma gidiyor...
Ne zaman seni görmeye gelsem..
İçimde suskusuz çalan
Ayrılık sirenlerini duyuyorum.
Dilim varmıyor =ayrılık= sözcüğüne..
Sensiz düştüğüm İZMİR yollarında
Yıkımım oluyor,
Kahroluyorum.
Senden gizleyecek değilim ya..........
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 06:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!