Çelişkiler pazarı Şiiri - Mehmet Halil

Kinden, nefretten ve ölümden beslenenlerle
Dostluktan, sevgiden, barıştan beslenenler…
Kendi ve yakın çevresi için yönetime girenlerle,
Kolektif hayatı savunanlar, paylaşmayı bilenler
Dünya benim ve bizim için yaratılış diyenlerle,
Dünya hepimize yeter, doğanın bir parçasıyız diyenler,
Ve söyledikleri gibi yaşayan, yaşatmayı sevenler…

Zıtlıklar birbirini törpüler… Kopan her parça acı verir.
Savaşın özü, bastırılmış arzuların özgürleşme fikridir.
Yoksulların savaşa coşkuyla katılımı bu nedenledir.
Maddi ve manevi ganimet… Buna kadın da dahildir
Ve bu nedenle en fazla kadınlar ve çocuklar çeker acıyı
Bir ömür boyu baskıyla yaşayanların ödüldür bu.
Büyük karlar için kışkırtanlardan minik sadaka…
Büyük çoğunluğu, tembel, kolaycı, avantacı olanlara…
İleriyi göremeyip, günü birlik geçim için emir kulu olanlara…
Onun için gönül veren çok az oluyor barışa.
Bir gün aldananlar da dönecek barıştan yana,
Savaş ellerindeki son lokmayı alınca,
Ve o zaman sıfırdan başlanacak hayata.