Yine türkü tadında akıyor hayat,
Acı-tatlı, bazen uzun, bazen kısa,
Bilemiyorum bir sonraki cümlesini ve ezgisini.
Anlamayı anlatmayı, sevmeyi ve üzülmeyi bıraktım,
Yalnızca tekrar ediyorum ömrümün nakarat kısımlarını.
Bir bakmışım asi, isyankar ve boyun eğmeyen,
İnatla yaşama kafa tutar olmuşum,
Birde bakmışım küçücük bir engelin altında can veriyorum,
Değişkendir duygularım,
Tıpkı bir türkünün sözleri gibi,
Yalandan sevmeler, yalandan umut etmeler...
Hangisi gerçek ki bunların?
Muhalif notalar mı yoksa, gözyaşlarıyla okunan ezgiler mi?
Biz umutsuzluğu umut etmeyi,
Demli çaylarla ve bol sigaralı öğrenci sohbetlerinde öğrendik,
Sabahlara kadar kendimizi zehirledik,
Ve sonra kalkıp umutsuzluğu umut ettik.
Çelişkilerle dolu hayatımıza bir yenisi daha eklendi,
Bazen küfürler savurduk hayata,
Bazende oturup sessizce gözyaşlarına boğulduk...
Ama hepsinde de umutsuz hayatımızda umutlu bakışlar vardı.
Kayıt Tarihi : 12.6.2012 23:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!