Ben kendimi hep 'sen' diye, 'hep sen' diye yendim;
Ammâ sana baksam görünen hep yine kendim!
Aşkın yolu elbette yokuştur, biliyordum;
Ammâ daha ben çöl gibi düz yolda tükendim!
Allah biliyor, bende hüner, bende sır ammâ,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta