Kısa, çelimsiz taş yuvarlağında bir canlı...
Her kelimeyi boğan gözlerinde mana bulunmayan bir sen suretin...
İçime huzur vermiyor varlığın.
Aksine olandan da mahrum kılıyor.
Hangi melodi, hangi koku, hangi yaşanmışlık,
Seninle dejavu hissettirir?
Elde var hiç, içi boş,
Ruhsuz.
Kendimden oldum.
Kayıt Tarihi : 9.4.2012 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!