Çelimsiz Şiiri - Atılgan Alemdar

sana değil sevmeye aşıktım
ve seni sevdim aşkı değil
döne döne yoruldum
bu çelimsiz ömür içinde

kırdım seni cam gibi, buz gibi
kumdan bir heykel gibi döktüm yüzünü
şimdi hiçbir bahane kurtarmıyor
ne kalbimi ne de ömrümü

sürüyorum kendimi aynalara
aynalara artık çamur gibi akıyorum
her ne varsa yeryüzünde
san ki senmişsin gibi bakıyorum

her ne varsa gemilerden kuşlara
böcekler çiçekler sigaralar
ve denizlerden dağlara
her ne varsa seni terk ediyor bir daha

zalim oldum cahil oldum
aşkı sevmeyi birbirine kattım
karıştırdım kendimle seni
ve bıraktım kendimi sende

faydası yok erimenin çürümenin
zararı da yok
ben öleyim ey uzak kumrum
dayanamıyorum bu boşluğa

bu çelimsiz ömrün hiçbir tarafında
beni barındıracak bir kuytu yok
ve cigaram da yok