Biz kimdik?
Hangi çağda iklimdik?
Nasıl bir akıbettik?
Kendimizi ne zaman bulduk?
Ve nerede kaybettik?
Kendimizken biz olduk…
Giderken bilmiyordun,
Bilemedin…
Beni ölüm uykularına yatırdığını,
Umut kubbemde yıldızlarımı,
Birer, birer kurşunladığını…
Ne yani, bir gün geri döndüğünde,
Yaşanası zamanda şuurlu sevdalara,
Nasıl kapattık, beyhude kapılarımızı
Ser verip, söz söyletmediğimiz davalara
Birer, birer. çivilerken, pencerelerimizi
Kırıldık… ezildik… ve yıprandık…
Yıpratıldık…
Dün gece yine mengenesinde kalmıştı yüreğim sensizliğin.
Sabır taşı mıyım dolmuşum işte yine sana…
Kaçıncı devri yıl dönümündeyim,
Sessizce, elvedasız gidişinin.
Bilmesen de, çok sonraları duymuştum.
Hani en vicdansız ayrılıkların yaşandığı tren garında...
Bu al bayrak senin örtündür…
Ah… ceddimin bugün gururla,
Şüheda’mı öptüğü gündür,
Vatan için şehit oluruz,
Bize nişan bize düğündür…
AYIP MI?
_____________Güneş tenli, ayaz yürekli…
_____________Bakışında dağlar eriyen sevgili…
Bir gün beni anladığında ki o gün,
Muhtemelen gönlümde çimenler sarı,
Gel, sevdasına ömrü hiçe saydığım can yar,
Bilirsin, yüreğimde daima has yerin var...
Ondan mıdır ukala suskunluğunla arsız,
Üzerine giydiğin anlamsız yalnızlıklar...
Gidene öfke duyma can...
Beni, önce sen vurdun anne…
Nemrut pusularda yatan, vatansız eşkıya mı sandın?
Oysa...! tenim de tıfıldı yüreğim kadar,
Hâlâ zihnimde mıh gibi çakılı duruyor...
Hani bana şirince, “meleğim” diyordun ya,
Bağışla, ama…
Bir gece yarısı sana uyandım,
Kardeşim düşüyor nerdesin anne?
Ağlıyordu babam anlayamadım,
Bak dişim düşüyor nerdesin anne?
Ben sordukça abim niye ağlıyor,
Gözlerim, alev alev hasretini yanağıma süzerken,
Bir dağ yıkılır içimde, uğultusu koylarıma sinerken
Her umudun üzerini örterken, yalnızlığın karanlığı,
Kaplar tenimi masmavi düşlerimin kızıl ıslaklığı,
Çaresiz, bir yetim haneye muhtaç kalır sevdamız,
Dökülürken sabrın eteklerinden, gökkuşağımız…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!