Çektirme Şiiri - Şükran Çamoğlu

Ben de etten kemikten yaratıldım
Bak sabrım kalmadı taşıyor artık
Bir kenara itilip unutuldum
Dindir gözyaşımı kurudu artık

Dünyamı yıktınız sanki başıma
Görmüyor gözlerim her yer karanlık
Adımı yazmayın mezar taşıma
Arayıp sormadı gelmesin artık

Yarınlara hep umutla bakardım
Taş bastım bağrıma unuttum artık
Yaşım çoktan geçti ihtiyarladım
Yarama bir de tuz basmayın artık

Tanımak istedim gözler görürken
Işık yok güneş de doğmuyor artık
Hayat denen yolda sürüklenirken
Kederle boğuldum çürüdüm artık

İki koltuk değneği ellerimde
Dizlerimde derman kalmamış artık
Bu dünyada biraz çokça çektim de
Ahirette bari çektirme artık