uzansam tutacagım ellerini,
saçlarının kokusunu duyuyorum.
her karanlık beni gözlerine götürüyor,
istemem.
çiçekler arasında kardelenin acısını yaşıyorum.
tutma ellerimden,
bakma gözlerime,
arama, duyurma sesini,
,bana sensizligin acısı yeter.
uçuk pembe dudaklarının serin ligine,
ruhumu dinlendiren sesine hasret iken,
çektigim acıların ateşiyle yanıyorum.
Kayıt Tarihi : 21.2.2011 16:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!