Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
teşekkürler...
Kalemin daim olsun kutlarim güzel bir calisma olmus
Hüzünlü ve etkili,yüreğiniz dert görmesin,kaleminiz daima umut saçsın,selamlar..
Uzandığım banklara bıraktım ruhumu,
Vapur sesleri doldurur kulaklarımı,
Kurallarım yıkılır.
Çekmecemde saklarım diğer yüzümü,
Açma sakın,
Yüzüm dökülür…
Şiirinde tıpkı senin gibi melankoli ve hüzün kokuyor....sevdimm.....sevgiyle, şiirle kal can....
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta