Bir dünya takılmış ayaklarıma
Boynumda ilmeği dara çekiyor
Gönlüm dua gülü ser mezarıma
Ömrüm her gün beni sırra çekiyor.
Kalbim huri ama nefsim zebani
Anlamaz halbuki bu dünya fani
Saraylar sultanlar tahtları hani
Nefsim beni her gün nara çekiyor.
Milenyum’da karanlığa batarken
Zalimin yerine mazlum yatarken
Adaleti dev babalar yutarken
Gözlerim hep beni nura çekiyor.
Her gün biraz daha artar efkârım
Bir taraftan hazır olur mezarım
Vücudum dizlerim ve ayaklarım
Maddeden ötede vara çekiyor…
Kayıt Tarihi : 6.3.2007 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!