Sayısız obanın köyün ağası
Üstlerine kayıtlı bağı tarlası
Ayağında potin süslü urbası
Cepsiz kefenlerle çekip gittiler.
Büyük konakların lök gelinleri
İşten doğrulmadı asla belleri
İlmik desen dokulu kilimleri
Odaya sermeden çekip gittiler.
Ektiler biçtiler bağı bahçeyi
Doldurup harmanda her bir köşeyi
Rüzgârda ayırıp saman taneyi
Ambara koymadan çekip gittiler.
Kimi padişahtı kimisi çoban
Biri ipek urbalı diğeri üryan
Kimseye kalmadı unvan ve makam
Şanları olmadan çekip gittiler.
Servete kul oldu zalim olanlar
Garibin yetimin hakkın çalanlar
Zorba halleriyle korku salanlar
Murada ermeden çekip gittiler.
Nasıl mağrurdular kibirleri çok
Yoktan var oldular vardan ise yok
Cümle aç yatarken onlar ise tok
Hal hatır sormadan çekip gittiler.
Devrimî mülkü yok yaratılanın
Sermayesi iyilik insan olanın
Dünya denen iki kapılı hanın
Sırrına ermeden çekip gittiler.
Devrimî.(çinitaş).23.04.2022.mamak
Kayıt Tarihi : 23.4.2022 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!