Yılarca uğraşarak, emek verdiklerim
Dar günümde terk ettiler, dost dediklerim
Hilesiz hurdasız, candan dost bildiklerim
Yüzüme bile bakmadan, çekip gittiler
Maziye dönüp bakınca, halime güldüm
Canımdan birisi gibi, hep kıymet verdim
En kötü ihanetleri, onlardan gördüm
Yüzüme bile bakmadan, çekip gittiler
Yıllarca besledim onu, hep kucak açtım
Zarar gelmesin diyerek, beladan kaçtım
Dost diye bağrıma basıp, sonunda şaştım
Yüzüme bile bakmadan, çekip gittiler
İncitmedim dostlarımı, boynumu eğdim
Daha günüm dolmadan, kefenimi giydim
Hasta olmadan onlara, sultandım beydim
Yüzüme bile bakmadan, çekip gittiler
(1282) Aralık 2019
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 11.3.2020 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!