Git demiyorum sana çünkü sen kendin çek git
Unut demiyorum sana silip at gönlünden
Küfretmiyorum sen hakkını aldın zaten
Savaşımı barışla değil kanınla buladın
Kopmuyorum inatla hayattan sırf sana inat
Küsmüyorum aynadaki üzgün yüzüme son kez
İtam etmiyorum yüreğimi pişmanlığında
Çünkü sen savaşımı barışla değil kanınla suladın
Tanrıya yalvarışım seni bana döndürsün diye sanma
Tek yalvarışım toprağımdan gölgeni sürümesi için
Ben seni bölmüyorum anılara rüyalara hak etmiyorsun
Çünkü sen yüreğimi aşkınla değil ayrılık zehrine buladın
Hatalar ararken kendimde yine seni görmedim suçlu
Kavururken yüreğimi suç ve ceza yemininde
Sen sadece güler olmuştun özümdeki yaşa aldanışa
Seni kovmuyorum artık kendin çekip gideceksin benden
Sildim yüreğimden ömrümden kıtanı yok saydım bana ait olanı
Vasıfsız kaldı yüreğimi yakan kanatan sevdiğimi sandığım
Kurmalı oyuncak olmuştun yüreğimde zamanın dolunca durmuş gibi
Seni kırıp parçalıyorum sözlerimle yinede git demiyorum kendin çek git…
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta