Çekip Gideceğim Buralardan

Günün birinde,
Sabahın ilk saatlerinde,
Bavulumu bile toplamadan
Çekip gideceğim buralardan…

Sokaklarda çöpçülerin ara sıra göründüğü,
Buz gibi bir havanın iliklerime işlediği
O dakikalarda çekip gidiyor olacağım;
Arkama bile bakmadan…

Hesabını tutamayacağım kadar arkadaşım var
Nerdeyse hepsi işleri düşerse arıyorlar beni…
Sevgilim var mı bilmiyorum
Bildiğimse, sevgilinin de kendi duygularını tatmin etmek için
Benlimle sevgili olduğu…

Yakın bir arkadaşıma açılsam,
Ona desem ki;
“Ben senin için tertemiz duygular filizlendirdim
Yüreğimin saklı bahçesinde,
Adını bile duyduğumda akan suları durduruyorum,
Kelebekler gibi uçuyorum senin her gülüşünde…
Kısaca anla işte; seni çok seviyorum”
Arzuhalimi ona ifade etsem;
Eminim ki vurgun yerim…
Dayak yemiş serseriye dönerim,
Başı boş köpeklerden bile daha mahluk olurum
Sevgilinin gözünde…

Oysa aynı sevgili
Gözüne kestirdiğine gider, der ki;
“Beraber çıkalım mı, yiyip içeriz, eğleniriz…
Sonra da yatağa gireriz…”
Uçkuru salgın zampara hemen de zıplar şeytanın teklifine…

Bütün önemli günlerde hep ben ararım yakınlarımı,
Onlar beni aramaz; işlerine gelince yakınıyım onların…
Gerçek yakınlarım bile
Eğer böyleyse,
Vurgun yedim hayatımdan,
Katlanamam bu kumpasa
Çeker giderim uzaklara…

Rantlar ve menfaatler insanlığın yolunu kesmiş,
İletişim gelişirken samimiyet körleşmiş,
Bencillik sarmış ufku herkes paraya tapıyor,
Kardeş bile kardeşi ezerken bundan zevk duyuyor…

Şu maskeler olmasa nasıl saklanır o yüzler
Nasıl kandırılır gülünen o masum yüzler,
İyiler enayi ve kötüler de çakal mı?
Görüntü mü gerçektir yoksa boyalı süsler mi?

Bıktım bu gamsızlıktan; yeter artık, yoruldum…
Üstüme de gelmeyin, defolun gidin buradan…
Hayatıma da girmeyin; varlığım bana yeter,
İşinize de gelsem karşıma çıkmayın, lütfen!

Bütün bu duygularla çekip gidesim var;
İnsanlığın henüz ölmediği huzur dolu diyarlara…
Unutun beni artık, hayatınızdan silin!
Yollarımız ayrılsın, ben yoluma gideyim…
“Elveda” dercesine hepiniz hoşça kalın…