Çökünce göğsüme ince bir sızı,
Çekip Erzurum’a gidesim gelir.
İçerimde gezen küskün arsızı,
Söküp Erzurum’a gidesim gelir.
İradem sılada bedenim burda,
Yurt mu denir böyle keşmekeş yurda,
Birkaç gözyaşımı şu yorgun sur’da,
Döküp Erzurum’a gidesim gelir.
İstanbul dediğin yutar adamı,
Marmara denizi tutar adamı,
Geceleri puşttur satar adamı,
Bıkıp Erzurum’a gidesim gelir.
İstanbulkapı’nın yıkık yerinden,
Tabyaların mağrur can siperinden,
Aras Nehri ile sessiz derinden,
Akıp Erzurum’a gidesim gelir.
Dost gibi görünen ayrık safları,
Anıları tutsak eden rafları,
Zorla gülümseyen fotoğrafları,
Yakıp Erzurum’a gidesim gelir.
Ne bir hayır gördüm nede bir vefa,
Hasretlik illeti Ozan’a cefa,
Bir uçaktan şu gurbete son defa,
Bakıp Erzurum’a gidesim gelir.
Ozanoğlu 22.11.2009
Ömer TemelKayıt Tarihi : 24.11.2009 22:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selâmlar...
İsmail Hakkı Cengiz
Selam, sevgi ve saygılarla.
Seyfeddin Karahocagil
TÜM YORUMLAR (4)