şafağını yitirmiş göğe,
yorgun atlarla, otağ kurdu gece,
kuruldu, çöktü ayın bağrına.
elleri sabahsız mızrak
bakışı tunç keski.
hayat ağaçları ölüme durmuş.
uçsuz bucaksız kalburun,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta