Çehren Şiiri - Vildan Altunbaş

Tam göz hizamda çehren,
Ufak bir tebessüm,
Genişçe öfke uzaktan seçilen,
Hasat mevsimi gibi,kesip biçiyor o çehren,

Bir kaş çatımlıktı mesafem,
Uçurumları geçti bak! Bu çehren,
Bir ifade var,emir mi istek mi? ,
Emirlerim zoruma gidiyor isteklerini dinlesem.

Yüzümde dalga,dalga bir hüzün,
Ağlamaklı bir an kızaran ben bozaran,
Gönülden süzülüp,göze kaşa takılan,
Artık derinlerde ne varsa bu yüzeylere biriken.

Çehren coğrafya haritası,
Dağlar tepeler en gebeli,
Bir patıka bulup kaçabilmeli,ama neresi,
Çehren uçurumlarla çevrili,

Bir bakışla göz süzülür,
Gözün bir işaretinden,kaş yay gibi gerilir,
Anlayana dil yerine,bu yüz tek lehçedir,
Kaya gibi sert bakışlar insanı eritir

Anlamam ben böyle çehrelerden,
İster derin katmanlarında öfke biriktir bana,
İster aşk gizle her kıvrımında,
Tüm çehreler üzer beni,çehren susuz bir çöl gibi.

Çehreler gönlün,tek aynası,
Bir bakışla anlarsın,birikmiş gönül pasını,
Yada bahçe gibidir gönül,
O çehrede yeşil bitmez, gül mevsimi geçmez kimisinin.

05.07.2004 yazan:Vildan Demirci Altunbaş.