Çehre Hazan Şiiri - Aygül Mudurlu

Dile damlayan gamlı hazandı sanki
İçimdeki zifiri boşlukları kamçılayan
Adını dile dökemediğim bir çöküşle, durdu sanki zaman
Aykırılıklar tımarhanesi oldu böylece, hayat denen feryat figan
Durduramadım bir türlü, bu beni kemiren ruh çiyanlarını
Yalnızlığın, kırılganlığın, ömre inen fısıltısını
Acıya çalındı, her bir arsız kahkahadaki göz yaşım
Tarife imkan kılınmadı, tende yangın ziyanlığımı
Bir düşlemenin kararsız takıntısını
Çeviremedim umuttan diyarlara
Öyle bir yoksulluğa saldım ki rüyalarımı
Geceleri yıldızları çalındı tüm hülyalarımın
Kimse suçlu değildi bu çehre hazanda
Tek suçlu, büyümeye avazınca direnen o masum çocuktu
Şimdiyse, o masum çocuk kendi ruhunu elleriyle koparmakta
Tüm alkışlar, bu ziyanlığımın tohumunu tende harlayanlara

06.12.2016