Çehre Düzenlemesi Şiiri - Kağan İşçen

kavak ağaçlarının ortasından
ince ve düzgün bir ırmak
baktığın her lahza bakışlarımın anlamına...

iki kör ve dipsiz
kırk yılı kılı kırk yaran
kıldan ince kılıçtan keskin
tel örgüleri şekilsizce çekilmiş
kirpiklerini oynattığın her an tir tir...

dudaklarımdaki narin sızılılığın
dağınıklığı bile dağılmış
her anım ve yanım elektriğe kapılmış
ya da iplik iplik
iki kör çağıl çağıl
iki kör kuyum
acı badem çekirdeğim
kanamalık
sevişmeliyim
nefes alışverişlerinle
kırp gözlerini
kirpiklerin dikenli tellerin dikenleri gibi
esir etsin göğsümü gözlerine

elma bahçelerimsin de üstelik
eksenine bir ömür oturttuğum
tematik bir gerçek
bu işin şakası yok
keskin bir bıçakla dalar göz pınarlarımı
sensizliğin sessizliği öfkeli hır gürlü
kalabalık bir dinamit

sarışsam
sarışınlığımı soluma isteklerine yatırarak
iki kulağından tutarak
sarışsam bütün bir ülkenle
çağrısız
saçık
delice koyu bir orman yedi iklimi gibi
sarışsam en nitelikli sarılmaklığınla
dumanlı iki ekmek gibi ellerin...

gözlerine güzlerine yüzlerine
şemsiyedir
gözlerim güzlerim yüzlerim
tanrıçasal şimşeklerinse yok
zaten kimsenin yok
o benim kalp damarlarımda en şekilli son sükût...

iki yağmur yağdı iki yüze
biri senin diğeri yok saydığın
ayakların çamura battığında yaşadığın
o soğukluğun sokulgan nazlısı şımarık şıllık
o ben değilim senin kendindeki benden kaçış suretin

kırçıl sakallarımla ağlayışımı sana biriktirdim
ömrüme müsrüf sana tutumluyum
şarkılarıma kendim eşlik ettim nerde olursam olayım
belki duyar diye
kavak ağaçlarının ortasında bir ırmak
sesi bıyık altı gülüşlü
neşeli bir yeni doğmuş bebek gözlerinin gülüş sanması
hayata gelmeyi...
çehrende başka anlamı yok dedirten bir mana yok
sen aslısın bütün başka anlamları manalı bulmanın
gösterişliliği gözü yaşlı köpek yavrusu
haylazların haylazı minnoş yavru kedi
kimi beklediği malumum ağzı açık ayran delisi
yavru kuşum benim...