Kapiyi acar acmaz sizlanmaga basliyordu. Onu taniyanlar teker teker
terketmislerdi. Insanin motivasyonunu emen bir ahtapot gibiydi. Kelime
dagarciginda umut diye birsey yoktu. Pozitif olan ne varsa onun bulundugu
cikmaz sokakta negatiflesiyordu. Mutlu olmak icin nerdeyse herseyi
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta