Cehenneme Çevirdiğin Bu Dünya Senin

Bir kuş yeni çıkacak yavrularını bekliyordu.
Bir ceylan pınarlardan su içiyordu,
kanat çırpıyordu kelebek çiçekten çiçeğe.
Kaplumbağa gölgesinde ağaçların ağır ağır ilerliyodu.
Ağaçlar ılık rüzgarda saçlarını savuruyordu.

Cırcır böceği şen şakrak şarkılar söyleyerek,
mutluluk dağıtıyordu.

İnsanoğlu insanlığını unuttu,
alevden elleriyle bu eşsiz güzelliğe dokundu...
Yavrular gözlerini açamadı,
ceylan suya doyamadı.
Kelebek başka çiçeğe konamadı,
kaplumbağa sığınacak gölge bulamadı,
Hepsi birden sustu...

İnsan oğlu kendi durduğun dalı, kesmekten vazgeçmedin
Tepe tepe kullan,
cehenneme çevirdiğin bu dünya senin...

Ayşe Keleş