Cehennemden Dönenler Şiiri - Ekrem Parlak

Ateşin diliyle konuştu gece,
karanlığın içinden geçti ruhum.
Göz göze geldim gölgemle,
ben sandığım ama unuttuğum yüzümle.

Küller içinde bir kalp attı hâlâ,
yanmadı, sönmedi, direndi.
Çığlıkların ortasında öğrendim:
ölmek, bazen yeniden doğmaktı.

Cehennem kapısından çıkanlar bilir,
ışığın değerini, ekmeğin tadını,
bir damla suyun merhametini.
Orada kaybolan, burada kendini bulur.

Dönüşte gözlerimde ateşten bir bilgelik,
ellerimde başkasının acısına dokunma gücü.
Artık bilirim:
İnsanın cehennemi kendi içindedir
ve cennet de…
aynı yerden filizlenir.

Ekrem Parlak
02.10.2025