Cehennem Uçuşları Şiiri - Ayşe Uçar

bir lahitin uzantısı gözlerim
ayaz gecenin rüzgârı vuruyor
dağılan yüzüme...

kayb-ettim bacaklarımı
sekizgen bir madenin dudak uçuğunda
kulağımda eski yeni cızıltılar
yerin dibinde uluyan su şırıltıları
yeşil başlı toparlak göl
u s a n d ı m

b
i
r
d
e
n
i n f i l a k

o
r
t
a lık
alık dolu
sol yanım uçtu
annemi hatırladım
göğün yıldız kervanını tuşlarken
saçlarımı buluttan bir tasla ağlatıyor- du
camdan bir sehpa
göbeğinde üçgen örtü
akide şekerlerimi emiyor-du dev karıncalar

oysa
düşlerim
karnaval güzelliğinde
uykularım-sa hep yarım
yılanlar vadisinde, kara böcüklerle sarmaş dolaşım
mor tenimde pembe ısırıklar
şarap tadında kanıyor-um

hadi i ç i n beni...

uyanık nöronlarımın işi yok
babama elektronik mektup atıyorlar
şikayetçi benden tüm salaklar
gerçeği görmezden gelme oyunu oynuyor
mesnetsiz karakterler
bense elimde kör sapan
olmayan vicdanlarını yoklamak derdim
........

bir sabah
tanrı beni unuttu
renksiz beyinsiz mahlukatların içinde
derdi- mi anlamıyor
"dam üstünde ki saksağanlar"
insansız bir sal-da
dolu dizgin y-ı-l kesiyorum
biten ömre...

çok
uyudum
geç
uyandım

ebe- eee! ...
sobe- ledim
elimde muz kabuğu
oh! sonunda kaydırabildim dünyayı

t ü m k ö t ü l e r c e h e n n e m e...

(06/10/2012)