Cehennem Şiiri - Mehmet Sait Zengince

Bir hüzünle akşamlar
Gam yükünü sırtlarken
Ay önünde bulutlar
Usul usul ağlarken
Bir damla gökyüzünden
Tam yere düşecekken
Yürekten bir çığlığı
Kendim için sakladım
Gözünde cehennemi
Sevgiyle kucakladım

Şu gönlüme ateş sal
Yanmayan yer kalmasın
Bakışlarınla öldür
Bir daha uyanmasın
Sesinle ruha üfle
Beden, canı almasın
Aşk ile aşka dokun
Yıldızlara erişsin
Gözlerimdeki yaşlar
Gül sinende tükensin