Hayatımın belki de en dik yokuşunu iniyordum..
Yanaklarımdan hazan yağmurları gibi süzülen göz yaşlarım cayır cayır yanan kalbimi soğutmaya yetmiyordu.
Mevsim dışarıda yazdı... içimde sonbahar...
Ne yağdırdığım yağmurlar yetiyordu ne kopan fırtınalar..
içimdeki cehennemi söndürmeye.
Dikti.. dimdik bir yokuş.
Yürümüyor adeta yuvarlanıyordum.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
bir denge midir yaşam
sanırım
...
zirvelerin vadileri derin olur
....
ihsan arı
Keşke bu yazıyı şiir olarak okuyabilseydim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta