yalnız doğar
yalnız ölürüruz.
hiç olmazsa
yalnız yaşamayalım deriz
ama ne hikmetse
onu da beceremeyiz
oysa rol de belli senaryo da
sadece kişiler ve sahne değişmekte.
kadın ve erkek her ikisi de çok garip
kadın erkekte kendini arar
erkekse kadında.ne arar
sonunda kendilerini bulmak adına birleşirler
işte o zaman da
hepten kaybederler birbirlerini.
tarih boyunca insan insana
acaba neden oynar bu oyunu
hep merak eder dururuz.
Kayıt Tarihi : 23.1.2006 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Taşkıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/23/cehaletin-daniskasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!