Cehalet Yokuşları Şiiri - Hasan Arpaci

Hayatım cehalet yokuşlarında,
Kıvrıla kıvrıla pul oldu gitti.
Ahlaksız kibirin nakışlarında,
Kalana göçene yol oldu gitti.

Sen yarattın beni dağın başında,
Verem ettin daha on bir yaşında,
Kaybettim sevgiyi aşk savaşında,
O da bana küstü el oldu gitti.

Ben de biraz ilim adap olsaydı,
Helaller harama hesap sorsaydı,
Feraset erdemle vücûd bulsaydı,
Bulmadı bir ömür sel oldu gitti.

Bende mi Allahı’m bütün kabahat,
Ben mi huzursuzum el mi çok rahat,
Huzuruna varıp etsek safahat,
Bak değersiz ömrüm lal oldu gitti.

Hasan’ın dertleri bitmez bir türlü,
Kalbinde yangın var savrulur külü,
Poyrazda uçarken sesi bülbülü,
Çağırsa da dertler dal oldu gitti.

H. Arpacı, 1998, Fatih