(Çegil:Erzincan'da, kayısı ve üzümleri kurutmak için kullanılan, taşlarla örülü gölgeliği hiç olmayan küçük tepecik)
Taşlarla örülü bu yumağın sahibiyim ben
Adım çegil.
Her yağmur yağdıkça
üstümü çiğneyen ayaklarıyla
Kine boğar bulutları elleriyle sevdiğim
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
