bende her daim zuhur eden cefaya, sefa ism-i şerifini atfedenler için gayet kırgın hatta kızgın hisler besliyorum. oysa bir demi dahi asude geçmeyen bir ömrün sahibiyim. bu hakikate tegafül eyleyenleri asla ve kat'a affedemiyorum... küçümser dudak büküşlerin, hoyrat istilası ile tanışalı beri asırlar geçmiş sanki.... ve ben her ne hikmetse "ayakta durma" hikayesine meddah-ı şahane olmaya devam ediyorum. işin kötüsü nereye kadar sualine kifayet edecek gram kelamım da yok...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla