Cebir Şiiri - Cihan Özbağdat

Herkes günden güne değişerek
Aynı formüle kendi değişkenini koyuyor.
Boşlukları doldurayım derken
Kendini boşlukta buluyor.
Benim cebirim alaturka vesselam.
Birin ikiyi ardışık değil de
Bütün saydığı sayı doğrusu,
Ne kadar doğru olabilir ki?
Mehteran marşı gibi
Üç sana giderken,
Bir kendime gelemiyorum.
Ne garip kavram kargaşası!
Yok, ediyor hayat.
Hataları affetmiyor.
Bir yanlışa üç doğruyu götürüyor.
SEVDİM diye;
SENİ, BENİ, BİZİ
Uçuruma sürüklüyor.