duruldun, yıkanmışsın
devrilen kayığın karaya vurmuş
az biraz hırpalanmışsın…
kuruldun, kendine sandın hayatı
ben utandım,
ezdin ayağının altındaki karıncayı…
unuttun belli,
içine işlememiş yenilgi
eksik kalmış bir yanın, gözlerin sevgisizdi…
bakındın, görmeyi bilmiyorsan
hep öyle donuk kalacak bakışların
avuçlarında yalnızlık akacak, ıslanacaksın…
ellerim sende, ısınamadım
sanki yokluğun sokağında aşkı bıraktın
aldanmışım…
uyudum, dokunuş yok saçlarımda
ürperdim, başım düştü toprağa
meğer, ben uyurken gidişe hazırlanmışsın…
hesap pusulan şaşmış olmalı
cebinden korku dökülüyordu, aldırmadım
aldırmayana bende, gönül perdemi kapadım…senden bana kalan saygım!
30/08/2006-02:57
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 16.9.2006 04:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Kardeşim, Değerli kalem Sayın : İlknur Köknar
İçten gelen duyguların mısralara duygulu ve etkili bir şekilde aktarılması ile beğenerek ve saygı duyarak okuduğum Çok Güzel Bir şiir olmuş.
Kardeşimin sayfasına Başarılarının devamı dileği ile; Sevgi ve saygılarımı getirdim. Lütfen kabul buyurunuz.
Şiirdeki ustalığınıza, Tam Puan ile Tekirdağ'dan takdirlerimi iletiyorum.
Şiir ve hayat yolunuzun açık ve engelsiz olmasını diliyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Dr. İrfan Yılmaz. - TEKİRDAĞ.
ben utandım,
ezdin ayağının altındaki karıncayı…**
bir bütün olarak çok iyi..ama bu kıt'a..
sanırım en çarpıcı olanı...tebrikler..
nejat kızıltepe
TÜM YORUMLAR (9)