Cebeli Sevr Şiiri - Şevki Çiftçi

O Server bir gece,
Alınca hicret emrini,
Yanında Sıddık Ebu Bekir’le,
Gizlice geldi Cebel-i Sevr’e.

Saklandılar bir mağaraya,
Müşrikler dağı taşı araya,
İz sürüp geldiler yanına,
O da ne?

Göstermezse gözü veren,
Çaresizdir ne yapsın göz?
Hakikat'ı anlayınca,
Başlar ağlamaya öz.

Üçüncüsü Allah ise,
Eğer iki kişinin,
Örümcekle güvercinle yüzleşir,
Gözü müşrikin.

Kurulur görünmez ordular,
Onunladır bütün mevcudat,
Seferber olur hizmetine,
Canlı cansız mahlukat.