Çayımı İçip Kalkıyorum Şiiri - Kağan İşçen

çaldım çırptım bulutları kendi göğümden
kalbim yaşanmamışlık hırsızı
yedim tüm sözlerimi aldandım kırçıl şairaneliğine
denizler medcezirlere ağzı açık ayran delisi
salgın umutların kederli yağmurlarına gömdüm seni
ufka bakıp düşünememek acizliği hayatın esprisi
başarılmamış ölüm tutkunluğusun sen suskunluğuma
bakışlarının hüzün dağlarının eteğinde salıncak kurdum
ağladım olmayacak olanlarımıza kır kuşlarının çılgınsılığında
kırağı serpilmiş gurur tablosuydu kendini bilmezliğin
albümlerde sararmış yalnızlıktı sarhoşluğunun bitimsizliği takıldı yüreğimin ağlarına martılara tutkun
yüreğimim ağlarında için için kaynayan gözlerinin körfezi
çayımı içip kalkıyorum seni aramaya hiçbirşey olmamış gibi
anahtarlığımda kalan bakışlarınla açacağım
kaderimle uyumsuz güzelliğinin kapısını kulağım kirişte