Zamansız bir zamanda gelen
Bir çay yaprağı gibisin.
Demlesen acı bir tat veriyorsun
Baksan doyamıyorsun.
Gözlerini kapatsan nafile
Ne sen unutursun o acı tadı
Ne kırdığın o ince belli bardak
2 düşman gibi.
Şeker de katsan
Nafile ağzının tadını bozulmuştur artık
Boşverirsin
Kalkarsın ceketini alıp ağır adımlarla
Kapatırsın kapıyı çekip gidersin
Çaydan sebep
Cayarsın herşeyden
Kırılan bardak çöpe gider
Bu hikaye burada biter.
Kayıt Tarihi : 12.3.2023 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!