Çaya katayım seni,
Çaya renk gelsin.
Kokun sinsin çayın rengine…
Bu güzel kokululu, renkli çayı
Dudağının değdiği en güzel yerinden
Çekeyim içime nefes gibi;
Şenlensin ciğerlerim en derinden…
Kanıma karışsın kanın,
Sorsun damarlarım:
Ey asil kan!
Sen kimin kanısın?
Taşısın damarlarım en ücra noktalara
Seni hücrelerim tanısın
Sorsun hücrelerim:
Ey cana can katan!
Sen kimin canısın?
Getirip boşaltsın seni damarlarım
Kalbimin orta yerine.
Desin kalbim:
İşte burasıdır senin mekanın
Ve kurtulsun kalbim böylece
Yıllar yılı çektiği kederinden…
Kayıt Tarihi : 16.11.2016 07:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!