Çaya Bir Kaşık Şeker Şiiri - Hasan Arpaci

Haydi, kalk yatağından,
Horoz sesi duyulmaz buradan,
Bismillah de,
Ezan okunmadan,
Ruhlar yorulmadan,
Eşine bir öpücük kondur,
Gece lâmbasını söndür,
Güneş doğmadan.

Sonra duşunu al,
Temiz elbiselerini giyip,
Çocuğunu öp yanaktan,
Çıkarken bekçiye bir selâm,
Kedilere bir kelâm söyle,
Öyle yoluna koyul...

Arabana dikkat et,
Yağ yakmasın,
Doğayı kirletmesin,
Yandan giren motora aldırma,
Kornaya basan züppeye takılma,
Zibidinin birisi es çiziyorsa,
Sakın ona da kızma,
Haram vardır mayasında.
Kırmızı ışıkta durmalısın,
Yeşilde geçen yaya yı boş ver,
Ya dalgındır,
Ya üzgündür,
Ya da âşık,
Ona da yol ver...

Ofisine güler yüzle gir,
Sesinle güller uçuşsun,
Bülbüller nağme yapsın,
Üveyik hayallerine çarpsın,
Her şeyin bereketi artsın.
Lavaboya girersen,
Suyu lüzumsuz kullanma,
Meselâ tek kâğıtla ellerini sil,
Işıkları da söndür,
Yiyebileceğin kadar yemek al,
Sonrasında şükret...

Evine dönerken,
Top oynayan çocuklara,
Şeker almayı unutma,
Evine de ekmek.

Bütün bunlar,
Çaya bir kaşık,
Şeker koymak,
Hayata doymak gibi,
Bereket demek...

İnsanı sevmek,
Geleceği görmek,
Garibin sofrasında yemek,
İşçinin alnında emek,
Vatana hizmet demek,
Sevgi'yi içmek...
Haydi bakalım...

Hasan Arpacı,2016,Üsküdar