Anladım en sonunda
Acılar biriktirdim koynumda
Göğün yüzünde kaldı umutlar
Her telefon çalışında
Her susma anında
Ve her şaha kalkışında
Sayıkladım durdum
Öyle anladım öyle duruldum
Şimdi ne zaman bir kuş çırpsa kanatlarını
Özgürlük gelir aklıma
Gökyüzünün mavisinde
Kalırım yalnızlığın kalesinde
Şiirlerim panzehir olur
Hüzne ait ne varsa kaybolur
Anladım en sonunda
Neden ağladım ilk doğduğumda
Ve güller solduğunda
Her kalkışmada
Her göz yumma anında
Bir çay demlersin
İçinde güz masalı…
Kayıt Tarihi : 16.2.2024 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani güz... Ömrün "demli yeri",
Bazen çay
Bazen "şarap..."
Yıllandıkça daha bir tatlı
Daha bir sen...
Sohbeti dinlenir işte
O mevsimin
Tebrikler Ali Kemal Bey, Kardeşim..
TÜM YORUMLAR (1)