Çay Saati Şiiri - Emre Gümüşdoğan

kafe önü / çay saati
akşamın avlusuna kurulu masa
akşam dedikse kafeste çırpınan kuş
gölgesi terk edilmiş akasya yalnızlığı
aradığı avuç içi huzur

(eksik bir şeyler var günde
an'a mührünü vuruyor hüzün
güzün dip notsuz takviminde
alaturka ölümü seçmiş ömrün
alıp veremediği her nefesi sur)

yaprağın dalından düşmesidir akşam
güneşin öperek ayrıldığı mavileri
doldurur kızıl ve gri
mekandan / an'dan kopan düşler
yolcusuz limanlara savrulur

(esmer ürpertiler can/anı
alabora olurken ufukta gün
huysuzlaşıyor sözcükler / birazdan
durgun bir şiir gibi akar gördüğün
yüreğimin çığlıkları duyulur)

akşam... ilk saatleri gecenin
iğinde acılar eğirir içim
kuşları yuvasına kilitlese de ezan
ne ben uyuyabilirim
ne kuşlar uyur