Çay ile Kurabiye Şiiri - Kerim Bulat

Biraz un, biraz su, az maya ve şeker,
Gerek yok fazla kocaman fantaziye..
Şekli muhabbet olsun sade bu yeter,
Bir de Çay ile boğulursa ilgiye,
Şifa olurlar Çay ile Kurabiye..

Anlamam şekil vermeye hamurlara ,
Ben Şiir ile düzerim hep methiye.
Çay ilaç gibi girince damarlara,
Kuru kuru ne tatlı bir ikramiye,
Güzel takviye, Çay ile Kurabiye..

Bulutlara da şekil ben veremem ki,
Vuslat arzumu hemen dindirsin diye.
Burnumun bile ucunu göremem ki,
Ruhum bedenle gündüz gezer devriye.
Yârenlik eder Çay ile kurabiye..

İhtişamı er bozulursa yüzlerin,
Derde bir çare bulamıyor tıbbiye,
Fer'i kaybolur ise kara gözlerin,
Gözlük sipariş verilmez ki terziye,
Nur gelsin, ye ki; Çay ile kurabiye..

Gölge yapamaz yüreğe karanlıklar,
Güneş ay'a, ay güneşe bir şemsiye.
Üstü küllenmiş, içi közden yanıklar,
Acil ve çabuk edilmeli tahliye,
Derde devadır; Çay ile kurabiye..

Gökteki ayı alsam küser mi gece,
Bitmez bir hasret bırakırım bakiye.
Anlatması zor, her hece bir bilmece,
Konuşmaya bir gerek yok diye diye,
İçip yesek tek Çay ile Kurabiye..

Bir kurabiye bile yapamam lakin,
Mısralar miras kalsın, harfler hediye.
Göz görünce gönül tez olur sakin,
Ben bir gün gelsem almadan davetiye,
Sen verir misin, Çay ile Kurabiye..