Çay Dostluğu Şiiri - Nazif Ünsal

Garson bir çay getir
Yandan çarklı olmasa da olur
Fakat feleğin çarkı olsun
Feleğin çarkı çomaksız olsun
Olsunki ağır ağır yudum yudum
Çaya yakışır halde içelim

Yalnız içilmez ki bu meret
Garson, en iyisimi yanında
Bir gariban da getir
Veya elini ayağını Dünya'dan çekmiş
Torunsuz bir ihtiyar da olur
Haz verir, umut verir insana
Garibanın, ihtiyarın
Bardak tutuşu, laflaması
Sandalyeye eyvallahsız kuruluşu

Çaylı bardak garibanın elinde
Hasbihal ettiği puslu bir ayna
Görünmezsin o aynada
Güneş, akan gün görünmez
Gece görünür, zifiri karanlık görünür
Mazi görünür, umut görünür
Birde yürekteki ince sızı
Unutan yar görünür

-Garson ne oldu
Çayı dursuna mı söyledin
-Allah'ına gurban dayı
Canın mı çıktı
-Boyacı küpü mü sandın
Çay bu, çay, çay!
"Sevdim bu çayaneyi
Garsonun bile eyvallahı yok
Severim eyvallahı olmayanı
Yalnız, yare eyvallahı
Olmayanı sevmem
Eyvallah yar! Eyvallah!
Unutsan da eyvallah!"

Yazdırdıkları