Aslında taburelerimizi çekip oturmalıydık.
O gün çay demliydi yakamozlar, sen kahverengiden bahsederdin; ben ise sen dikişli gömleğimle seni dinlerdim. Sonra “Gülerdin, susardın, düşünürdün.” diye Özdemir Asaf’ın şiirine eşlik ederdim. Avuçlarımda utangaçların, diyaframımda sesin, bağcıklarımda uğur böcekleri ile birlikte geri dönerdim…
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta