Çay demle Şiiri - Erdal Sakarya 2

Çay demle geliyorum,Hüzün var biliyorum.
Gönlümdeki Hayaller,Ve tahta sandalyeler.
Kenarı kırık masam O tahta sandalyeye,
İlişerek otursam. Ve üçbeş kelimene,
Sen söylesen ben baksam.
Sen okuldan çıkınca hemen bende fırladım,
Kahverengi gözüne mahcup mahcup bakardım.
Ağlardım, utanırdım, o anı sonsuza dek bitmeyecek sanırdım.
Zaman onun, sonsuzun.Ben gönlümde sensizim.
Tükendim çaresizim.
Al sarı saçlarını, topla bakışlarını,
Artık başka aleme kaldı, el tutuşmamız,
Buhar oldu çayımız, hayal oldu sevdamız,
Kalmadıki dişlerim, Birer birer gittiler.
Çantamda ilaçlarım, kara sevda dediler...