Cavidan Tümerkan Şiirleri - Şair Cavidan ...

Unutmak iyi olurdu elbet,
Gerçekten bir dert
Unutamamak...
Ama düşündüm de
Unutuyor mu deniz dalgasını,
Rüzgâr fırtınasını?

Ne bayram ne yar
Bırakın uyuyayım
Benim uykum var

Ateşböceği
Özlüyor seni şimdi

Bir nefes,
Şuracıkta
Bizi bağlayan
Bir nefes
Tüy gibi, ipek gibi
Hafiften, incecikten

Bir ağustos böceği
Ötüp durdu
Yıldızlı gökle
başaklar arasında
Bütün yaz.

Bir ağacın olacak
Pembe çiçekler açan...
Her dalı, her yaprağı
Bana senden gelecek

Sevgi ağacım benim...

Öncesiz, sonrasız bir zaman kavşağında
Yönünü şaşırmış yolcularız biz...
Bir uzak çizgide batarken güneş
Hayal mi, gerçek mi bir gün bilecek miyiz?

Bir gün bilecek miyiz kimiz, neyiz biz?

Su bende ki susuzluğa bir damla olmaz..
En çoşkun akan sular,
En sakin yatan göl.

Yağsa, hiç dinmeden yağsa yağmurlar;
Hep aynı ateşle kavrulur

Neden yaşama sevinci yok içinde?
Güneş doğmuş mu bakalım
Ağaçlar yerinde mi?
Nasıl kuşkulanmazsın
Anlamıyorum
Mevsim kış mı, bahar mı?

Aramaz uzaklarda
İnsan bilse.
Mutluluk hiç bir yerde değildir
Bizde değilse...

Bilin ki
Bu açan güneş,
Gülen gökyüzü
Sizin değil
Bir küçük çocuğun
Duası için