Çav Bella Şiiri - Ali Gençay

Pahalı şarap kokan geceleri terk edeli
Sigaradan sararmış bıyıklarım var
Diğerleri duymasın diye sesini
Ayağımda bitpazarından aldığım
Kara lastik ayakkabılar
Bu kaçıncı geçişim aynı sokaktan
Değişmeyen tek şey
Çılgın bir geceye çağıran yosmalar

Kimse ayak basmasın diye
Duvar gediğine soktuğum
Arapça yazılı mukaddes/kâğıtlar
Ne garip sardığım tütün kâğıdındalar
Yaksam, bir nefes çeksem
Tutuşacak elifler, lamlar
Günahtan daha günahkâr sığındığım
Yalanlar/yalanlar/yalanlar

İsa, Musa ve Muhammed aşkına
Bekâret hırsızı ucube şehirde
Düşecek kuyu yok artık
Doğacak Yusuf’lar adına
Kan rengi şarap lekeli urbam
Ardımda bıraktığım yalan
Biliyorum ağlamıştır babam
Neyin peşinde bu kadar insan
Namus belasına daha ne kadar yatılacak
Yatmazsam namussuz muyum ulan!
Yine sövdüm, kahretsin
Affet beni anam

Kırptığım sakallar batıyor koynuma
Ellerimde yorgunluk emaresi
Gözbebeklerimde büyüme
Nabızım üç buçuk mu ne
Teşhisim belliymiş, sorun doktoruma
Oysa hafızam yerinde
Yitirdiğim gecelerde unuttuğum çakmaklar
Nerden de düştü aklıma
Kimdi o kadınlar
Neden ateşimi aldılar
Hayret halen arayıp soruyorlar
Bilmem ki bende ne unuttular

Odun ateşinden sıçradı cınga
Düştü tenime, fırladım acınla
Ateşe verildi ruhumu sakladığım orman
Avuçlarımda isyan lekeleri
Ele verdi dilimdeki pelteksi aksan
Beni artık buralarda arama
Görürsen gazetelerde
Adım yazılmış büyük puntolarla
Kirli sakallı eşkıya
Parmaklarımda bazılarınca anlamsız işaret
O sana
Çav bella